Pazar günü Çınar gelmişti ziyaretime, beraber konsolda oyun oynamaya başlamıştık salonda. Annem sürekli oyunumuzu bölüyor salonda bir yerlerin tozunu almaya çalışıyordu. Annem Çınarın gelmesinden hemen sonra evde gürültüyü koparmış, babamı alışverişe göndermişti. Evde biz olduğumuz için kalacağını vurguladı. On dakika sonrası salona geldi, sabahki kıyafetlerini değiştirmişti, sanki birazda makyaj yapmış gibiydi. Sabahlık takımıylayken şimdi ipek çok güzel bir şal takmış, en sevdiği on çok yakışan bir elbisesini giymişti, bu elbise biraz dardı özellikle oval hatlarını belli ediyordu.
Oyunumuz iyice kızışmış Çınar resmen hile yapmaya başlamıştı. Biraz sakinleşmemiz için annem çocuklar diye mutfaktan bize seslendi. Bu duyuru alan Çınarın gözleri parlayıp yerinden kalkıp hızlıca mutfağa yöneldi. Sinirden yerimde kalıp sanki kilitlendim bir an, bana oyunda olsa ihanet etmişti. Çınarın yanımdan ayrılalı sanırım beş dakika olmuştu mutfaktan da kahkahalar yükselmeye başlayınca bir oyun için en yakın hatta tek arkadaşımı üzmemeliydim, sonuçta bir oyundu bunlar. Bunları düşünerek mutfağa kadar gelmiştim, koridor tarafında mutfağı görecek şekilde bir aynamız vardı, aynaya gözüm ilişti ve gördüğüm sahne aklımı kurcalamaya başladı.
Çınar oldukça yakışıklı benden daha uzun boylu en önemlisi de daha fit ve atletik duruşluydu, annesi onu benim okuduğum yerden almadan önce her zaman kızların ilgisini çekerdi ama pek yüz vermez genelde kendini herkesten üstün görürdü. Annem ve Çınar ayakta mutfak tezgahının yanın gülüşüyorlardı ama annemin eli sürekli Çınara temas halinde ara ara omzu ve kollarında bazense sanki gülmekten düşecekmiş gibi yapıp Çınarın göğüslerinden destek alıyordu.
Çok pişman olacağım bir şey yaptım kendimi gösterdim ve yanlarına gittim. Yaklaşık attığım üç adımda pişman olmuştum acaba annem Çınara ilgi duyar mıydı, babamı aldatabilir miydi? Bu soruların ışığında arkadaşıma güvenerek ve onu kendi oğlu gibi gören anneme inanarak bir anlık mutfağa dalmıştım.
-Ben: Ooo Allah keyfinizi artırsın..
-Çınar: Bro sende iyice imama bağladın haahah.
-Annem: Ayy Çınarr haha, Kaancığımm Çınar birkaç espiri yaptı ona gülüşüyorduk, Çınarcım senden sende hadi anneni bekletme.
-Çınar: Aaa evet, görüşürüz hadi ben kaçtım, sorun yok değil mi Kaan?
Çınar bana selamlaşmamız için bir yumruk uzattı bende ona aramızda sorun olmadığını belirtip vedalaştım. Çınar bize geldiğinde annesinin ve babasının AVM geçtiklerini söylemişti ama nasıl olurdu bu? Annem benim bir şeyler fark edebileceğimi mi düşünmüştü, yoksa günahlarını mı alıyordum?
Akşam yemeğimiz yerken hafiften onu inceleme başladım, babam eve gelmeden makyaj silinmiş, şal ve elbisesi değişmişti, bizimle yemek yerken derin düşüncelerde kısa kısa yeni iş hakkında babam koşuyorlardı. Gün içerisindeki yaşadıklarım tarafından derinden sarsılmıştım.